یکسری مکانیزم ها باعث می‌شوند سلول های التهابی از داخل رگ به خارج آن وارد شوند
1.Endothelial contraction: یکسری سلولهای اندوتلیوم داریم که در حالت عادی به هم چسبیده اند و هیچ فاصله ای بین آن ها وجود ندارد اما اگر انقباض یابند شایع‌ترین مکانیسمی است که باعث خروج سلول های التهابی و یکسری پروتئین ها از داخل و خارج می‌شود.در واقع منطقه‌ای به این سلولهای اندوتلیال ایجاد می‌شود و این منافذ باعث می شوند که سلول های التهابی راحت بتوانند عبور کنند.در تصویر زیر سلول های اندوتلیال را مشاهده می کنید.
همانطور که می دانیم بعد از شریان هاcapillary bed و بعد از آن venusها وجود دارند.در بافتی که التهاب ایجاد شده و عامل آسیب‌رسان حضور دارد رگ های خونی اتساع می‌یابند و سلول های التهابی از داخل رگ خارج شده و وارد منطقه التهاب که عوامل آسیب‌رسان حضور دارند می شوند و علاوه بر آن یکسری پروتئین های پلاسما یی و مایعاتی در آن منطقه حضور پیدا می‌کنند.پس اتساع عروقی و حضور سلول های التهابی و به دنبال آن ادمی که در بافت ایجاد می‌شود باعث ایجاد گرمی و قرمزی می شود.
همانطور که گفتیم یکی از علائم بالینی التهاب گرمی و قرمزی از که به دلیل واکنش‌های عروق در منطقه ی التهاب است که اتساع می یابند و جریان خون در آنها افزایش می یابد و از طرف دیگر نفوذپذیری عروق نیز افزایش پیدا می کند. این دو اتفاق باعث می‌شوند سلولهای خونی( لکوسیت ها )و پروتئین ها به محل التهاب بیایند.
گیرنده هایی که بیان کردیم انواع مختلفی دارند:
Toll-like receptors(TLRS)
این گیرنده ها می توانند محصولات باکتری ها ویروس ها و سایر پاتوژن ها را شناسایی می‌کنند و در غشای پلاسمایی سلول های دندریتیک و فاگوسیت قرار دارند
Inflammasome : یک مجموعه سیتوپلاسمی چند پروتئینی است که محصولات سلولهای مرده و برخی محصولات میکروبی را شناسایی و پاسخ التهابی را آغاز می کند.
وقتی یک عامل میکروبی وارد بافت می‌شود و سلول های نکروتیک به وجود می‌آیند، فاگوسیت ها و سلول های دندریتیک می آیند و در بافت های مختلف قرار می‌گیرند و عامل آسیب‌رسان را به دام می اندازند و به دنبال آن باعث یکسری پاسخ های التهابی می‌شوند.سلول های فاگوسیت و سلول های دندریتیک گیرنده هایی دارند که می‌توانند حضور پاتوژن های عفونی و عوامل آزاردهنده که حتی ممکن است از سلولهای مرده در منطقه التهاب خارج شده باشد را شناسایی کنند.
Infections1 : سردسته محرک های التهاب حاد عفونت‌ها هستند به طور مثال باکتریها ویروسها و عوامل میکروبی.
2.تروما(Trauma)
3. عوامل فیزیکی و شیمیایی: مثلاً سوختگی یک عامل فیزیکی است ،عوامل شیمیایی که در تماس با پوست هستند.
4. نکروز بافتی
5. عوامل خارجی (Foreign bodies): هر چیزی میتواند باشد حتی نخ بخیه.
6. hypersensitivity reactions/Immune reaction :به مقدار بسیار کمتر یک پاسخ افزایش حساسیت نیز می تواند محرک التهاب حاد باشد.
همانطور که گفتیم التهاب حاد یک پاسخ سریع و عوامل آسیب رسان است سلول های التهابی همان لکوسیت هایی اند که عمده آنها نوتروفیلها هستند و پروتئین های پلاسما نیز به محل التهاب می آیند.
حضور سلولهای التهابی در بافت مراحل مختلفی دارد که به ترتیب به شرح زیر:
1.شناسایی عامل آسیب رسان 2.فراخوان لکوسیت ها ۳ .برداشت عامل مضر 4. کنترل پاسخ التهابی ۵. ترمیم و بهبودی
وقتی در بافتی التهابی ایجاد می شود یک سری علائم بالینی ظاهری رخ می‌دهد و با توجه به آنها در بالین، التهاب یا عدم وجود آن را تشخیص می دهیم .علائمی مانند قرمزی(erythema یا Redness) حالت التهابی و اینکه وقتی دست به بافت میزنیم احساس می‌کنیم ملتهب است و نسبت به بافت مجاورش سایز بزرگتر به نظر می‌رسد و داغ شده است،درد دارد،اگر در منطقه ای باشد که تحرک دارد مثل زانو، آرنج و بند انگشتان دست متوجه می شویم که حرکت و فعالیت بافت نیز آسیب دیده است . به طور کلی ۵ علامت عمده مشاهده می‌شود: قرمزی، حالت التهابی، گرما، درد و کاهش فعالیت بافت نسبت به قبل از التهاب.
التهابی که در بافت ایجاد می‌شود از نظر شکلی که ایجاد می شود (pattern) دو حالت دارد:
۱.التهاب حاد (Acute Inflammation): التهاب حاد معمولاً سریع ( در حد چند ساعت )ایجاد می شود و ومدتی که سلول های التهابی را در این نوع التهاب در بافت مشاهده می‌کنیم (duration) کوتاه است و ممکن است چند روز باشد. همراه با سلول های التهابی مایع و پروتئین های پلاسمایی میز از داخل رگ خارج می شوند وleakage پیدا می کنند و وارد منطقه ی التهاب می شوند. سلول التهابی که در این منطقه حضور پر رنگی دارد، نوتروفیل است.
۲. التهاب مزمن(chronic Inflammation): التهاب مزمن نسبت به التهاب حاد مدت زمان طولانی تری دارد سلولهای التهابی که در بافت حضور دارند ممکن است حتی تا ماه ها و سال ها هم حضور پررنگی داشته باشند و تجمع سلول های التهابی که عمدتاً لنفوسیتها و ماکروفاژ ها هستند در بافت دیده می شود.
سلول های التهابی اشکال مختلفی دارند؛ مثلاً نوتروفیل ها معمولاً هسته‌ای چند لوبه دارند (2-6لوبه ) و عمدتاً در زیر میکروسکوپ هسته‌ی نوتروفیل ها ۳ لوبه اند. لنفوسیت ها معمولاً یک هسته بزرگ به همراه سیتوپلاسم کمی دارند که در حاشیه و اطراف هسته قرار گرفته است .مونوسیت ها نیز تک هسته ای اند ولی نسبت به لنفوسیت ها سیتوپلاسم گسترده‌تری دارند.
